Tá an-bharúil ag Marguerite di féin mar amhránaí soprano ach i ndáiríre, ní chasfadh sí coirnéal. De bharr go bhfuil sí lofa le hairgead, éiríonn léi dul i gcion ar chách agus cáil na hamhránaíochta a tharraingt uirthi féin. Is trí chuireadh amháin a thugann sí cead do dhaoine teacht chuig a ceolchoirmeacha agus bíonn an lucht freastail ag moladh léi agus á lí. Scéal Éadaí an Impire atá anseo mar nach bhfuil sé de mhisneach ag aon duine an fhírinne shearbh a inseacht lena béal do Marguerite.